Bênção de Animais doentes

BÊNÇÃO DE ANIMAIS DOENTES

(Rit. Rom., tit. IX, cap. V, 3)

 

O sacerdote revestido de sobrepeliz e estola roxa, abençoa os animais doentes dizendo:

V. Adjutórium nostrum in nómine Dómini.

R. Qui fecit cælum et terram.

V. Dómine, non secúndum peccáta nostra fácias nobis.

R. Neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis.

V. Hómines et juménta salvábis, Dómine.

R. Quemádmodum multiplicásti misericórdiam tuam, Deus.

V. Aperis tu manum tuam.

R. Et imples omne ánimal benedictióne.

V. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R. Et clamor meus ad te véniat.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

Orémus.

Deus, qui labóribus hóminum etiam de mutis animálibus solátia subrogásti: súpplices te rogámus ut, sine quibus non álitur húmana condítio, nostris fácias úsibus non períre. Per Christum, Dóminum nostrum. R. Amen.

Orémus.

Misericórdiam tuam, Dómine, súpplices exorámus, ut hæc animália, quæ gravi infirmitáte vexántur, in nómine tuo atque tuæ bene✠dictiónis virtúte sanentur. Extinguátor in eis omnis diabólica potéstas; et ne ultérius ægrótent, tu eis, Dómine, sis defénsio vitæ et remédium sanitátis. Per Dómininum Jesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. R. Amen.

Orémus.

Averte, quǽumus, Dómine a fidélibus tuis cuncta propítius flagélla, et morbórum in animália sæviéntium depélle perníciem; ut quos mérito plectis dévios fóveas tua miseratióne corréctos. Per Christum, Dóminum nostrum. R. Amen.

Et aspergantur aqua benedicta.